سالها پیش، انجمن بازاریابی آمریکا، برند را به این صورت تعریف کرد که:
برند یعنی یک نام، عبارت، نشانه یا علامت یا ترکیبی از اینها که با هدف متمایز کردن یک کالا یا خدمت از سایر کالاها و خدمات یک فروشنده یا برای ایجاد تمایز میان کالا و خدمت یک فروشنده با کالا و خدمات سایر فروشندگان به کار گرفته شود.
برندسازی یعنی به کاربردن تکنیک ها و روش های برندینگ برای متمایز نشاندادن یک محصول یا خدمات از سایر محصولات یا خدمات مشابه و طراحی هویت برند برای آن.
امروز میدانیم که این تعریف خیلی خیلی سادهتر از نگاه امروزی به برند است. بسیاری از کتابهای مدیریت برند، واژهها و اصطلاحات زیادی را به این تعریف افزودهاند. برخی از آنها خودشان با هدف برندسازی و متمایز کردن خود از دیگران، تعریف خود را تعدیل کردهاند.
اما واژه برند به طور آکادمیک و مکتوب در حوزه بازاریابی در سال ١٩٢٢ مطرح شد، که امروز دیگر کاملا یک تخصص و شاخه جدا در حوزه مدیریت است.
روند برندسازی
رشد تاریخی برندها، با پیشنهاد فروش منحصر به فرد یاthe Unique Selling Proposition (USP) آغاز شد، که در آن دو محصول مشابه وجود ندارد و مراحل آن عبارتند از:
پیشنهاد فروش حسی Emotional Selling Proposition (ESP)
که محصولات به دیدی متفاوت نگریسته می شوند زیرا پیوندی عاطفی در آنها وجود دارد.
پیشنهاد فروش سازمانی (Organization Selling Proposition (OSP
که در آن سازمان یا شرکت صاحب برند، خود برند می شود. این فلسفه سازمان بود که آن را از سایر شرکت ها یا سازمان ها جدا می کرد و حس درونی شرکت چنان قوی بود که کارکنان آن، مبلغان اصلی آن برند بودند.
پیشنهاد فروش برند (Brand Selling Proposition (BSP
که در آن برند، قوی تر از ابعاد فیزیکی محصول است.
پیشنهاد فروش شخصی (Me Selling Proposition (MSP
مصرف کنندگان و مشتریان مالک اصلی برندها خواهند بود.
داستان شکل گیری برند
واژه برند از کلمه BRANDER(برندر) به معنی سوزاندن یا داغ کردن از زبان اسکاندیناوی برگرفته شده است. این واژه به قطعههای فلزی اطلاق میشد که بر پوست حیوانات اهلی مانند گاو زده میشد و هر شخص دارای دام دارای علامت خاص خود بود تا حیوانات خود را از حیوانات سایرین جدا سازد.
جریان صنعتی شدن، بسیاری از کالاهای ساخته شده در خانهها مانند صابون و… را از حالت محلی بیرون آورده و به کارخانه و کارگاهها متمرکز انتقال داد. این کارگاهها در هنگام ارسال کالاهای تولیدی خود، لوگو و علامت خود را روی بشکههای حاوی کالاها حک می کردند و از اینجا بود که مفهوم برند شکل گرفت.
دامداران در آن زمان برا اولین بار روی دامهای خود مهر مشخصی داغ میکردند. تا دامهایشان از دامهای افراد دیگر مشخص ومتمایز شود.
در آتن باستان، تاجران روغن زیتون بر روی کالاهای خود مهر میزدند تا به وسیلهی آن شناخته شوند.
کوزه گران بر رو ظرفهای رسی اثر انگشت خود یا یک نشانه مشخص میگذاشتند.